کابل کشی زیرساخت شبکه

اولین راه و ابتدایی ترین نکات در راه اندازی شبکه، کابل کشی شبکه ساختار یافته در مراکز دیتا و نقاط استفاده نهایی مشترکان می باشد. عدم توجه به نکات کوچک در زمان طراحی اولیه زیرساخت شبکه باعث اختلالات زیاد در شبکه ارتباطی کاربران در آینده خواهد شد که این امر هزینه های زیادی را برای مشتریان به وجود خواهد آورد.

تجربه بیشتر مجموعه هایی که از شبکه های کامپیوتری استفاده می کنند نشان داده است که، آنهایی که در زمان طراحی زیرساخت شبکه به دلیل صرفه جویی در هزینه ها از مشاوره کارشناسان با تجربه در این امر مهم بهره مند نمی شوند، علاوه بر انجام هزینه های اولیه گاهاً بالاتر، در آینده نیز با مشکلات زیادی در خصوص شبکه دیتای خود در سازمان روبرو می گردند.

معمولا هزینه های نگهداری و رفع ایرادات این گونه زیرساخت های کامپیوتری به مراتب بالاتر از زیرساخت های ساختاریافته می باشد.

نکات پیشنهادی

پیشنهاد می شود قبل از هر اقدامی در فاز طراحی پروژه به نکات زیر توجه نمائید :

• حتماً از یک کارشناس و مشاور با تجربه و بی طرف در مرحله طراحی زیرساخت بهره مند شوید.
• جهت عبور کابل به صورت توکار استفاده از لوله های PVC مانند کانالهای برق در دیوارها پیشنهاد می گردد.
• در ابتدای کار طراحی برای مکانهایی که پیش بینی خواهد شد در آینده نیاز به پورت شبکه دارد، حداقل لوله گذاری انجام شود.
• از لوله هایی با سایز بزرگتر از نیاز اولیه استفاده شود ( شاید نیاز باشد در آینده پورت دیگری اضافه شود) که این امر هزینه اجرای دوباره را به شدت کاهش میدهد.
• استفاده از قوسهای مناسب در هنگام کابل کشی ( عدم شکستن کابل در هنگام کابل کشی )
• شناسایی نود های شبکه که بسیار مهم است و حتی المکان بیشترین پیش بینی را مد نظر خود قرار دهید .در بسیاری از شرکت ها علاوه بر اینکه پیش بینی هایی برای سخت افزار های شبکه مانند پرینتر های تحت شبکه و نیز دوربین های مدار بسته را می کنند، برای هر ایستگاه کاری ۲ نود شبکه پیش بینی می شود که در آینده امکان استفاده از سیستم های تلفن تحت شبکه نیز بر روی بستری مجزا وجود داشته باشد.
• بسته به تعداد نود های بکار گرفته شده در هر طبقه از حداقل یک سویچ و یا بیشتر استفاده نمائید.
• ارتباط طبقات را با مرکز دیتا بصورت مستقیم و سعی شود در یک راستا و با حداقل ۲ کابل مجزا که یکی بعنوان redundancy link در نظر گرفته می شود صورت بگیرد.
• در هنگام طراحی ساختمان حتماً محلی (کانال رایزر مجزا) برای انتقال کابل های دیتا پیش بینی شده باشد که امکان مانور را برای کارشناسان شبکه در آینده داشه باشد .
• سعی شود در کابل کشی ها از کابل های با کیفیت و حتی المکان شیلد دار برای کانال های مجاور با برق و با ضمانت تست تهیه و اجرا گردد .
• در صورت استفاده از فیبر نوری برای ارتباطات، حتماً محل عبور آن را از قبل پیش بینی نمائید.
• اندازه patch cord های ایستگاه ها بیشتر از ۳ متر نباشد.
• ارتباط میان پریز های ایستگاه ها تا رک مورد نظر بیشتر از ۹۰ متر نباشد.
• برای هر طبقه حداقل یک عدد رک IDF وجود داشته باشد.
• برای هر ساختمان حداقل یک عدد رک MDF وجود داشته باشد.
• به ازای فضایی با مساحت ۹۰ متر باید یک رک IDF استفاده شود.
• رک های IDF هرگز بطور مستقیم با یکدیگر ارتباط برقرار نمی کنند و تمام آنها بایستی مستقیم با رک MDF ارتباط داشته باشند.
• درجه حرارت رک های MDF و IDF نبایستی بیش از ۲۵ درجه سانتیگراد شود.
• در درون رک ها از لامپهای کم مصرف و مهتابی به دلیل ایجاد نویز استفاده نشود.
• منابع تولید نویز در نزدیکی های رک ها وجود نداشته باشد.
• حتی المقدور لازم است در اتاق های دیتا از فیلتر های هوا استفاده شود.
• امنیت فیزیکی اتاق های دیتا بایستی کاملاً رعایت گردد.
• ارتفاع اتاق های دیتا نبایستی از ۲٫۸ متر کمتر باشد.
• درجه حرارت اتاق دیتا بایستی بین ۱۸ الی ۲۴ باشد.
• رطوبت اتاق دیتا حداکثر بین ۳۰ – ۵۰ درصد میتواند باشد.
• پیش بینی سیستم های اطفای حریق و نصب هشدار دهنده های دود و حرارت در این اتاق ها الزامی است.
• کابل کشی را بعنوان یک سیستم مستقل به مجموعه ای بسپارید که در این امر دارای تجربه است.
• مستند سازی درست و کامل پروژه را هرگز فراموش نکنید.
• از برندهایی استفاده نمایید که دارای اعتبارات لازم در این عرصه می باشند.
• حتماً در کابل کشی های خود را مطابق با یک استاندارد جهانی انجام دهید.
• در خصوص انتخاب کابل و تجهیزات فقط و فقط به کیفیت آن بیندیشید.

اینها بخشی از نکاتی هستند که با رعایت آنها در زمان طراحی و اجرای پروژه، می توان مشکلات آینده را به صفر نزدیک کرد.